سیب سرخ

آدم و حوا کجایید تا که فرزندان خود بینید

اسیر دست شیطانیم و هی افسوس گوییم

بهانه ای برای گم شدن از او نداریم

زمان را ساعتی در خواب خواهیم

شهیدان را برای آبروداری بخوانیم

ز سیب سرخ، قصه ها بسیار گفتند

محّبت در دل هابیل بردند

زمینیان همه در پیچ و تابند

که گویند داستان بر یک اشتباه است

پدر، مادر، کجایید تا بگویید

اگر ما اشتباهاً کاری کردیم

شما هر روز در یکصد گناهید

به یکبار هم هنوز توبه نکردید

در آن هنگام هم شیطان بهشت بود

همه تان آدمی پراشتباهید

شما نیز مردمی ایمان گریزید

منافع را با جان خود خریدید

نماز و روزه و قرآن کجا بود؟

به هنگامی که ما فرمان شکستیم

همین حالا ببین در خواب هستید

سر غفلت شما گستاخ هستید

 شعر از: زهرا نصیری، طلبه پایه چهارم