پیامک های انتظـار

باد هم کم نکند سوز دل صحرا را

قطره ای اشک به آتش بکشد دریا را

این ترک خورده دلم وحست این را دارد

که بمیرد و نبیند پسر زهرا را

تا دل ز عشق های مجازی نکنده ایم

مجنون نمی شویم و به لیلا نمی رسیم

سرگرم چند تا غزل های خوب وساده ایم

با این دروغ ها که به آقا نمی رسیم

جمعه یعنی زانوی غم در بغل

بر سر سجاده های العجل

جمعه یعنی اشک های انتظار

جمعه یعنی شکوه از هجران یار

جمعه یعنی آه، الغوث، الامان

در فراق مهدی صاحب زمان

کاشکی با دل برای دیدنش لک می زدم

کاشکی نغمه برایش چون چکاوک می زدم

کاشکی از یوسف زهرا شماره داشتم

تا هر جمعه به او هم یک پیامک می زدم

چشم هایم از دلم رنجیده اند

هر چه را دل خواست، آنها دیده اند

در عوض یک کار مشکل خواستند

دیدن موعود از دل خواستند

تدوین: الهه عرب انصاری، طلبه پایه سوم